თბილისის სააპელაციო სასამართლოს ადმინისტრაციულ საქმეთა პალატა ბიზნესმენ რამაზ ახვლედიანის მიმართ, ლისის ტბის წართმევის საქმეზე, გადაწყვეტილებას 2018 წლის 13 მარტს გამოიტანს. სასამართლომ შემაჯამებელი სხდომა გამართა, სადაც პროცესის მონაწილე მხარეებმა საპაექრო სიტყვა წარმოსთქვეს. რამაზ ახვლედიანის წარმომადგენლების მოთხოვნით, მოხდა მტკიცებულებათა კვლევაც. სასამართლო დაინტერესდა და მოისმინა რამაზ ახვლედიანის დასკვნითი სიტყვაც, რომელმაც ისაუბრა ნების საწინააღმდეგო ქონების დათმობის პროცესზე და ბიზნეს-პარტნიორ მამუკა ხაზარაძესთან ერთად, სააქციო საზოგადოება „ლისის ტბის“ მეშვეობით ერთობლივ საქმიანობაზე.

სასამართლომ შემაჯამებელ სხდომაზე დააკმაყოფილა რამაზ ახვლედიანის ადვოკატის, „ახალგაზრდა ადვოკატების“ ხელმძღვანელის, არჩილ კაიკაციშვილის განცხადება და საქმის მასალებს ცნობის სახით დაურთო ქ. თბილისის მუნიციპალიტეტის მერიის სსიპ ქონების მართვის სააგენტოს 2018 წლის 18 თებერვლის წერილი. სწორედ პრეზიდენტის 2006 წლის 14 ივლისის #382 განკარგულებით, მიღებულ იქნა გადაწყვეტილება ლისის ტბის მიმდებარედ არსებული მიწის ნაკვეთების პირდაპირი წესით განკარგვის შესახებ. ამავე განკარგულების პირველი მუხლის თანახმად, მიღებულ იქნა ქ. თბილისის მერიის წინადადება და ქ. თბილისში ლისის ტბის მიმდებარედ არსებული 63,5 ჰა არასასოფლო-სამეურნეო დანიშნულების მიწის ნაკვეთი პირდაპირი განკარგვის წესით საკუთრებაში გადაეცა ფიზიკურ პირ - რამაზ ახვლედიანს. ამავე განკარგულების მე-4 ნაწილის თანახმად, ქ. თბილისის მერიას და მცხეთის რაიონის გამგეობას ამ განკარგულების შესრულების მიზნით, უნდა მოეხდინათ კანონმდებლობით გათვალისწინებული ღონისძიებების განხორციელება. რამაზ ახვლედიანმა 2017 წლის დეკემბერში წერილით მიმართა ქ. თბილისის მერიას და მოითხოვა, რა ღონსიძიებები განახორციელა ქ. თბილისის მერიამ პრეზიდენტის ზ/აღნიშნული განკარგულების მე-4 პუნქტის თანახმად, განკარგულების მე-3 პუნქტის თანახმად, რომელი ვალდებულებები შესრულდა ან არ შესრულდა რამაზ ახვლედიანის მიერ და რა იყო შეუსრულებელი ვალდებულებების (ასეთის არსებობის შემთხვევაში) მიზეზები, განკარგულების მე-4 ნაწილის თანახმად, რა ტიპის ხელშეკრულებების გაფორმების ვალდებულება წარმოეშავა ქ. თბილისის მერიას რამაზ ახვლედიანთან. სსიპ ქონების მართვის სააგენტოს წერილში აღნიშნულია, რომ განკარგულების საფუძველზე, ადმინისტრაციული ორგანოებისა და დაინტერესებულ პირთა უფლებებისა და მოვალეობების შესრულების შესახებ მოთხოვნილი ინფორმაცია/დოკუმენტაცია სააგენტოში ინფორმაციის სახით დაცული არ იყო. შესაბამისად, რამაზ ახვლედიანის მიერ ვალდებულებების შეუსრულებლობის ფაქტი, კომპეტენტური ორგანოს მხრიდან, დადასტურებული ვერ იქნა.

თბილისის სააპელაციო სასამართლო, მოცემულ შემთხვევაში, უფლებამოსილია და თავის გადაწყვეტილებაში უნდა იმსჯელოს:

• რამაზ ახვლედიანის მიერ 2006 წლის 04 ნოემბრის პირადი განცხადების საფუძველზე ვალდებულებების შეუსრულებლობაზე მითითება და ქონების სახელმწიფოს სასარგებლოდ დათმობა, შეესაბამებოდა თუ არა საქმის მასალებიდან გამომდინარე, პირის ნამდვილ იურიდიულ ნებას და ასეთი მოქმედების საფუძველი, ხომ არ გახდა ადმინისტრაციული ორგანოების - პრეზიდენტის, მთავრობის ან/და თბილისის მერიის არამართლზომიერი ჩარევა იმ შედეგის დადგომისთვის, რომელიც თავისუფალი ნების პირობებში, კანონის საფუძველზე, ვერ შეიძლებოდა დამდგარიყო;
• რამაზ ახვლედიანი ვერ შეასრულებდა აღნიშნული განკარგულებით ნაკისრ ვალდებულებას თუ რამაზ ახვლედიანი ვერ ასრულებდა თავის ვალდებულებებს;
• რამაზ ახვლედიანის 2006 წლის 4 ნოემბრის განცხადების მომზადება განპირობებული გახდა თუ არა სამართალში აღიარებული ისეთი ობიექტური გარემოებით, რომელიც კანონმორჩილი და კეთილსინდისიერი პირის ქონებრივი და არაქონებრივი უფლებების შელახვას განზრახ გამოიწვევდა;
• იყო თუ არა საკმარისი მხოლოდ რამაზ ახვლედიანის განცხადება იმისთვის, რომ პრეზიდენტს მიეღო გასაჩივრებული ადმინისტრაციული აქტი და ასეთი გადაწყვეტილების უზრუნველსაყოფად, სავალდებულო იყო ს.ს. „ლისის ტბის“ წერილობითი თანხმობა, რაც ბუნებაში არ არსებობს.

საქმის მასალებით დადგენილია, რომ პრეზიდენტის განკარგულებით ვალდებულებების შესრულება, თანაბრად შესასრულებელი გახლდათ, როგორც რამაზ ახვლედიანის, ასევე ს.ს. „ლისის ტბის“ მიერ. საქმეში უდავო ფაქტობრივ გარემოებას წარმოადგენს ის საკითხი, რომ რამაზ ახვლედიანს, 2006 წლის 4 ნოემბრის მდგომარეობით, არ გააჩნდა არავითარი დარღვევა და ნაკისრ ვალდებულებებს ასრულებდა ჯეროვნად და კეთილსინდისიერად. ვალდებულებების შეუსრულებლობას არაჯეროვნებისა და არაკეთილსინდისიერების საფუძველზე, არ მიუთითებს პროცესის მონაწილე არც ერთი მხარე და აღნიშნულის თაობაზე, არ არსებობს სახელმწიფო კომპეტენტური ორგანოს მიერ რაიმე სახის დოკუმენტური მასალა. შედავება იმის შესახებ, რომ რამაზ ახვლედიანი ვალდებულებებს ვერ ან/და არ ასრულებდა, არ არსებობს. არსებობს მხოლოდ 2006 წლის 04 ნოემბრის რამაზ ახვლედიანის განცხადება, სადაც მის მიერ ვალდებულების შეუსრულებლობაზე, მიზეზების გარეშეა საუბარი. პრეზიდენტის სადავო კანკარგულებით დადგენილია, რომ ვალდებულებების შესრულებაზე ან/და ნებისმიერი სახით, კანონმდებლობით გათვალისწინებული ღონისძიებების განხორციელება ევალებოდა თბილისის მერიას და მცხეთის მუნციპალიტეტის გამგეობას. შესაბამისად, სახელმწიფოს ამ კომპეტენტური ორგანოების მხრიდან რამაზ ახვლედიანის მიერ ვალდებულებების შეუსრულებლობის შესახებ არც ერთი დოკუმენტური ჩანაწერი არ გხვდება, რომელიც საფუძველი შეიძლება გამხდარიყო, თავად პრეზიდენტის სადავო გადაწყვეტილების შეწყვეტის ან/და სხვა სახით სანქციებისთვის.

რამაზ ახლედიანი 2006 წლის 4 ნოემბერს, იძლებული გახდა, თბილისის მაშინდელი მერიისა და მთავრობის სახელზე დაეწერა განცხადება და ეღიარებინა, რომ 1999 წლის საიჯარო ხელშეკრულებით, ასევე პრეზიდენტის 2006 წლის 14 ივლისის განკარგულებით ნაკისრი ვალდებულებები ვერ შეასრულა და მოითხოვა საიჯარო ხელშეკრულების გაუქმება, რომლის მიხედვითაც, მას გადაეცა ლისის ტბის მიმდებარე ტერიტორიაზე განლაგებული შენობა - ნაგებობები და რომელიც ბიზნესმენს უკვე გამოსყიდული ჰქონდა. წერილში, ნების საწინააღმდეგოდ, რამაზ ახვლედიანმა უარი განაცხადა პრეზიდენტის განკარგულებით გადაცემულ 63,5 ჰა არასოსაფოლო-სამეურნეო დანიშნულების მიწის ნაკვეთის საკუთრებაში მიღების უფლებაზეც და ეკონომიკის სამინისტროსგან უკვე გამოსყიდულ შენობა-ნაგებობებზეც. ამ განცხადებიდან მე-6 დღეს, 2006 წლის 10 ნოემბერს, მიხეილ სააკაშვილმა გამოსცა ახალი განკარგულება და 1999 წელს რამაზ ახვლედიანის მიერ შეძენილი და 2006 წელს პრეზიდენტის განკარგულებითვე გადაცემული ქონება, ჩამოერთვა.

თბილისის სააპელაციო სასამართლოში საქმეს განიხილავს გიორგი ტყავაძე (თავმჯდომარე), მარიამ ცისკაძე და ნათია ქუთათელაძე. საქმეზე გადაწყვეტილება 13 მარტს, 16:00 საათზე გამოცხადდება.